หารายได้พิเศษสมัยเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยเอกชน

เราชื่อกิ๊กค่ะ ตอนนี้เราทำงานเป็นผู้จัดการโชว์รูมรถชื่อดังแห่งหนึ่ง และเราสามารถก้าวขึ้นมาทำงานในตำแหน่งนี้ได้ด้วยวัยเพียง 28 ปีเท่านั้น การได้ทำงานเป็นผู้จัดการตั้งแต่ที่เราอายุยังน้อยทำให้เราถูกชื่นชมเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะในเรื่องความสามารถ บอกเลยว่าตำแหน่งที่เราได้มานั้นไม่ได้มาจากการเต้าไต่แต่อย่างใด แต่มันมาจากความตั้งใจและศักยภาพในการทำงานของเรา เราทุ่มเทมากสำหรับการทำงานแม้ว่าหลายคนจะดูถูกเราว่าเราไม่มีสมอง สอบเข้ามหาวิทยาลัยรัฐบาลไม่ได้เลยต้องไปเรียนเอกชนที่ไม่ค่อยดัง ทั้งๆ ที่ความจริงที่เราต้องเผชิญมันไม่ได้เป็นอย่างที่หลายคนคิด และกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้เราก็ผ่านเรื่องราวมาเยอะเหมือนกัน

เราเติบโตมากับครอบครัวที่ไม่ได้มีเงิน พ่อกับแม่ของเราส่งเราเรียนถึงแค่ชั้น ม.3 และจะให้เราลาออกเพื่อที่จะออกมาทำงานหารายได้ เพราะว่าพ่อกับแม่ของเราก็ไม่ได้มีรายได้เยอะ และส่งเราเรียนไม่ไหว เราเองก็ค่อนข้างลำบากใจ เพราะใจของเราอยากเรียนมาก ตอนมัธยมเราต้องกู้ กยศ. เพื่อให้ได้เรียนต่อ ม.ปลาย และเราพยายามเรียนให้ได้เกรดดีที่สุดเพื่อที่จะได้ทุนเรียนฟรี ช่วงเย็นบางวันเราก็ต้องไปหารับจ้างก็มี ยิ่งตอนเรียนมหาวิทยาลัย เราอยากจะบอกว่าเราต้องทนกับอะไรมากมาย ที่จริงแล้วเราสอบติดมหาวิทยาลัยของรัฐที่มีชื่อเสียงอันดับต้นๆ ของประเทศด้วยนะคะ แต่ปัญหาคือเราไม่มีเงินจ่านค่าเทอม เราจึงตัดสินใจเดินทางมาหางานทำที่กรุงเทพในช่วงแรก พอเราเริ่มทำงานได้ มีเงินเก็บก็ไปสมัครเรียนมหาวิทยาลัยที่มีเปิดเรียนภาคพิเศษ เรียนแค่วันเสาร์-อาทิตย์ เพื่อที่จะได้มีเวลาทำงาน และระหว่างที่เราเรียนก็มีเพื่อนที่เผชิญกับสถานการณ์คล้ายๆ เราแนะนำงานให้ ซึ่งเป็นงานที่สบาย แต่ต้องแลกกับศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิง แต่เราก็ต้องยอมค่ะ เพราะว่าค่าเทอมที่เราต้องจ่ายมันแพงมากจริงๆ

ตอนนั้นเราต้องไปเป็นเด็กเสี่ย โดยมีเพื่อนของเราเป็นคนติดต่อหาเสี่ยที่มาเลี้ยงดูเราให้ โดยหน้าที่ของเราคือเราต้องไปกินข้าวกับเสี่ยทุกเย็นหลังเลิกงาน และเสี่ยก็เช่าคอนโดหรูให้เราอยู่ เพื่อที่เวลาต้อนรับ เสี่ยจะได้มีที่นอนสะดวกสบาย เสี่ยคนนี้เลี้ยงดูเราตั้งแต่เริ่มเรียนปี 1 จนจบปี 4 ตอนแรกเสี่ยจะติดต่อให้เราไปทำงานด้วย แต่ว่าเราปฏิเสธเพราะตลอดระยะเวลา 4 ปีที่ผ่านมาเราก็ค่อนข้างที่จะรู้มาเยอะพอสมควรว่าเมียของเสี่ยคนนี้โหดแค่ไหน และถ้าเรายิ่งเดินเข้ากองไฟมันจะเป็นการหาเรื่องให้ตัวเองต้องหมดอนาคตเปล่าๆ เราก็เลยตัดสินใจมาทำงานที่โชว์รูมรถยนต์

ปัจจุบันหีของเราอาจจะไม่ได้ขาวเนียนชมพูเหมือนที่ผู้ชายหลายๆ คนชอบเพราะตลอดระยะเวลา 4 ปีนั้นหีของเราใช้งานหนักมากจริงๆ แม้ว่าเราจะมีเสี่ยคนเดียวที่เลี้ยงดูเรา แต่เสี่ยคนนั้นก็เป็นคนที่ขี้เงี่ยนมากๆ และยังชอบกินไวอาก้าก่อนที่จะเย็ดกับเราด้วย เสี่ยค่อนข้างเป็นคนซาดิสม์ ชอบเอาหนวดเอาเครามาขยี้หีของเราให้เราเสียว แต่ความจริงแล้วเราไม่เคยเสียวหีเลยค่ะ เรารู้สึกจั๊กจี้มากกว่า แต่เราต้องแกล้งทำเป็นเสียวหีเพื่อทำให้เสี่ยมีความสุข เพราะยิ่งเค้าถูกใจ เงินที่เราจะได้แต่ละครั้งก็จะเพิ่มตามขึ้นมาด้วย และถ้าพูดถึงตอนเย็ดกันนี่บอกได้เลยว่าเราทรมานหีแบบสุดๆ เวลาที่เราเย็ดกับคนที่เราไม่ได้ชอบเราก็จะไม่มีอารมณ์ทางเพศ เวลาโดนเย็ดเราก็จะแสบหีมากๆ จึงไม่แปลกที่หีของเราจะดำขนาดนี้ แถมตอนดูโควยนี่เรายิ่งไม่ชอบใหญ่เลยค่ะ เสี่ยพุงย้อยควยไม่ได้ใหญ่มาก ยิ่งตอนก่อนอมควยเหี่ยวเป็นผักนี่เราแทบไม่อยากอมเลยค่ะ แต่ก็ต้องจำใจเพื่อเงิน จนปัจจุบันนี้เราเข็ดแล้วกับอะไรแบบนั้น ขอทำมาหากินหาผู้ชายหล่อๆ ถูกจริตมาคบกันดีกว่า และถ้ามีโอกาสเลือกเราก็อยากจะได้ผู้ชายหนุ่มๆ หน้าตาดี ออกกำลังกาย ดูแลตัวเอง มีซิคแพ็คยิ่งดี จะได้ชดเชยช่วงที่เราต้องทนกับควยเสี่ยคนนั้นมาตลอด 4 ปี